Klienci, których próbki do badań okazały się być zanieczyszczone mikroorganizmami, często zadają pytanie jak sobie z tym zanieczyszczeniem poradzić. W dzisiejszy wpisie postaramy się przedstawić podstawowe zasady postępowania w przypadku wykrycia zanieczyszczenia mikrobiologicznego wody ze studni.
Sprawdź badanie mikrobiologii w studni
Obecności bakterii wskaźnikowych takich rodzajów jak grupa coli, Escherichia coli i paciorkowce kałowe, które choć same w sobie zwykle traktowane są jako nieszkodliwe dla człowieka, towarzyszy zwykle mikroflora chorobotwórcza. W związku z tym obecność którejkolwiek z wymienionych grup powinna być sygnałem dla użytkownika wody, że istnieje prawdopodobieństwo skażenia warstwy wodonośnej zanieczyszczeniami obcego, także fekalnego pochodzenia.
W związku z tym należy podjąć odpowiednie działania, zmierzające do wyeliminowania patogenów w wodzie. Aby to zrobić należy przede wszystkim ustalić źródło ich obecności w wodzie. Zwykle bowiem obecność bakterii wskaźnikowych nie jest związana z zanieczyszczeniem warstwy wodonośnej infiltrującymi zanieczyszczeń do warstwy wodonośnej a problemami związanymi ze stanem studni. Wśród częstych przyczyn zanieczyszczenia należy wymienić następujące:
- Krótki okres pomiędzy pracami studniarskimi (wiercenie, montaż orurowania, instalacja pompy głębinowej) a pobraniem próbki.
- Nieszczelność lub brak głowicy studni.
- Zalewanie studni przez wody podskórne.
Stwierdzenie którejkolwiek w wymienionych wyżej sytuacji, jest wskazaniem do działań naprawczych oraz dezynfekcji studni. W okresie 1-2 tygodni od dezynfekcji, należy wykonać ponowne badanie mikrobiologiczne. W przypadku uzyskania pozytywnych wyników badań (braku obecności bakterii), mamy podstawy do potwierdzenie przyczyn wystąpienia zanieczyszczeń i wiemy czego unikać w przyszłości. Natomiast w sytuacji kiedy po przeprowadzeniu dezynfekcji, wyniki badań w dalszym ciągu potwierdzają zanieczyszczenie mikrobiologiczne powinniśmy przypuszczać, że mamy do czynienia z zanieczyszczeniem warstwy wodonośnej. Jest to problem płytkich ujęć, zlokalizowanych na terenach wiejskich i zwykle nieskanalizowanych. Infiltracja wód podskórnych oraz ścieków z nieszczelnych szamb powoduje, że dezynfekcja studni nie przynosi efektu. Jest to poważna sytuacja, która często uniemożliwia wykorzystywanie zanieczyszczonej studni do zaopatrzenia w wodę do picia. Niemniej, w przypadkach w których nie obserwuje się dużej ilości bakterii fekalnych oraz innych wskaźników, które świadczą o świeżym dopływie ścieków (np. jonu amonowego), to skutecznym sposobem uzdatniania wody jest stosowanie sterylizacji UV za pomocą lamp UV do dezynfekcji wody. Urządzenie to montowane jest na przyłączu wody do budynku a emitowane przez lampę promieniowanie ultrafioletowe sterylizuje przepływającą przez nie wodę.
Podsumujmy zatem. Po stwierdzeniu zanieczyszczenia mikrobiologicznego należy:
– ustalić przyczynę zanieczyszczenia, przyglądając się zwłaszcza nadziemnym elementom studni,
– wyeliminować je (np. uszczelnić głowicę studni),
– zdezynfekować studnię,
– wykonać powtórne badanie w okresie 1-2 tygodni od dezynfekcji,
– w przypadku ponownego stwierdzenia obecności bakterii rozważyć przydatność wody do picia, ew. zastosować sterylizację UV.
