Woda z ujęć komunalnych
Czym są wtórne zanieczyszczenia wody?
Woda ujmowana z ujęć komunalnych, bez względu na źródło swego pochodzenia, podlega różnego rodzaju procesom uzdatniania i dezynfekcji, które mają miejsce na tzw. stacjach uzdatniania wody. Za jakość wody odpowiadają jej producenci i podmioty wprowadzające ją do sieci przesyłowych. W praktyce, podmiotami tymi są najczęściej przedsiębiorstwa wodociągowe. Obowiązujące prawodawstwo nakłada na producentów obowiązek utrzymania odpowiedniej jakości, przy czym – co istotne z punktu widzenia konsumenta wody – końcowym punktem za który odpowiada dostawca wody jest punkt jej sprzedaży odbiorcy usług, czyli wodomierz główny. Interpretując w ten przepisy Ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U.2015.139), za jakość wody w instalacji wewnętrznej odpowiada zatem jej właściciel lub administrator. Nie dzieje się tak bez powodu – z naszej praktyki wynika, że często stan wewnętrznej sieci przesyłowej jest jedną z głównych przyczyn problemów z jakością wody w naszych mieszkaniach i jest głównym powodem występowania tzw. wtórnego zanieczyszczenia wody. Wśród najczęstszych jego efektów należy wymienić:
- przebarwienia wody i jej zmętnienie związane z obecnością w niej produktów korozji fragmentów instalacji wykonanych ze stali (np. rur stalowych ocynkowanych, elementów armatury, zasobników c.w.u),
- problem niebieskiej wody, tj. przebarwienia związane z obecnością związków miedzi wymywających się z układów wykonanych z rur miedzianych,
- obecność siarkowodoru i zapach „zgniłych jaj” w ciepłej wodzie użytkowej po jej przejściu przez zasobnik c.w.u.,
- stęchły zapach wody związany z jej długotrwałą stagnacją w rzadko użytkownych fragmentach instalacji wodnej.
Zagrożenia
Wszystkie wymienione wyżej problemy są dość charakterystyczne i łatwo zauważalne. Niemniej, należy także wymienić takie, które mimo że potrafią stwarzać znacznie większe zagrożenie dla naszego zdrowia, niekoniecznie idą w parze z wyraźnymi zmianami organoleptycznymi wody:
idą w parze z wyraźnymi zmianami organoleptycznymi wody:
- obecność bakterii Legionella Sp. w ciepłej wodzie użytkowej – dotyczy zwłaszcza budynków wielorodzinnych z rozbudowanymi instalacjami ciepłej wody użytkowej. Więcej o tej bakterii, jej występowaniu i zagrożeniom z nią związanym możesz dowiedzieć się tutaj,
- zanieczyszczenie metalami ciężkimi pochodzącymi z elementów armatury, przewodów (rury miedziane i stal ocynkowana) raz ich połączeń (luty miękkie). Jest to często pomijany aspekt jakości wody, płynącej z naszych kranów. Przekonani o tym, że rury w sieciach wodociągowych wykonane są z ołowiu (co zwykle nie jest prawdą) zapominamy o wpływie użytkowanej przez nas instalacji na jakość wody, którą dysponujemy w kranie.
Wymienione w artykule rodzaje wtórnego zanieczyszczenia powinny zostać potwierdzone w badaniach laboratoryjnych, celem podjęcia właściwych działań zmierzających do wyeliminowania zanieczyszczenia. Warunkiem uzyskania miarodajnych wyników badań jest pobranie próbki w odpowiedni i reprezentatywny dla rodzaju zanieczyszczenia sposób. Standardowe procedury pobierania próbek, uwzględniające np. odpuszczenie odpowiedniej ilości wody przed pobraniem właściwej próbki nie powinny mieć w tym przypadku zastosowania. W celu ustalenia właściwego sposobu pobrania próbki skontaktuj się z nami.
Podsumowanie
Czy można sobie poradzić z wymienionymi w artykule problemami? Bez wątpienia, choć skala działań i środków może być różna dla każdego z odrębnych przypadków. Najczęściej wystarczy pamiętać o podstawowej zasadzie podczas korzystania z wody płynącej z kranu – przed nalaniem jej do naczynia, warto pozwolić jej chwilę z kranu płynąć, zwłaszcza po dłuższym okresie jej nieużytkowania (np. stagnacja nocna, dłuższa nieobecność w mieszkaniu, itp.). Niemniej, zdarzają się sytuacje, kiedy należy zaangażować znacznie większy zasób środków aby polepszyć jakość wody, którą dysponujemy.
